De dag naderde waarop we afscheid zouden moeten nemen van wat wij ‘onze mannetjes’ zijn gaan noemen: het schilderij van Hans Leijerzapf ‘Te mooi om waar te zijn’ dat sinds oktober vorig jaar bij ons woont.
De galerie in Oudewater verwachtte het op 3 april terug, werd ons vriendelijk per mail meegedeeld. Waarop we antwoordden dat we genoten hebben van het schilderij, maar dat ons helaas de fondsen ontbreken om het aan te schaffen. 'Heel jammer dat 'de regeling' niet meer bestaat, want daar zouden we zeker gebruik van hebben gemaakt om het doek in bezit te kunnen krijgen. We zullen het zeer missen, en zorgen dat de mannetjes op tijd terug zijn in de galerie.’ Dat plekje boven de bank waar de gloeiende lichtjes in de handen van de regenjasmannetjes zo fijn thuis zijn… Wat zal dat een leegte achterlaten! What’s in a name, zou je zeggen: het doek leek zijn naam eer aan te doen. Te mooi om waar te zijn...
Tot, tegen alle verwachting in, galerie Sille een van de galeries blijkt te zijn die wettelijk de Kunstkoopregeling mogen aanbieden!
Ongelofelijk: over 18 maanden is het schilderij echt helemaal van ons.
Maar eigenlijk was het dat altijd al.
Hans Leijerzapf is actief op Facebook - hij laat er werk in diverse satdia van uitvoering zien, aanrader!
Twee doeken waren het waar we meteen voor vielen, die dag in oktober 2015. Te groot en te prijzig voor ons, maar gelukkig kunnen we er naar kijken op internet, en in hel klein formaat, ook hier :-)