Decembermaand, feestmaand? Ik kijk er ieder jaar naar uit, en zie er ook een beetje tegenop. Wat moet er toch veel… plannen, boodschappen, wie komen er wel/niet, wanneer komen ze, en wat zullen we ze voorzetten?
Vergeleken met kerstmis is chanoeka, het Joodse lichtjesfeest, ondanks de acht dagen die het duurt en de traditionele latkes en 'soefganiot' die gebakken en gegeten moeten worden, een makkie. Na afloop wordt de achtarmige chanoekia weer netjes in het mooie theekastje met de mooie spulletjes opgeborgen, tot volgend jaar 27 november, als het eerste kaarsje er weer in zal branden.
Tussen chanoeka en kerstmis zitten dit jaar maar tien dagen. En daar dient de eerste hobbel zich al aan: de aanschaf van de kerstboom. 'Kerstboom? Hoezo? Jij bent toch van chanoeka?' Ja, dat is waar, maar Marjon, ikzelf en mijn kinderen zijn groot geworden met de traditionele kerstboom. We doen het dus gewoon allebei, en daar voelen alle betrokkenen zich prima bij.
Zodoende dus, de kerstboom. De eerste vraag is: wanneer kopen we 'm? M wil het geurende groen het liefst meteen na 5 december, zodra ze te koop zijn, in huis halen, ik daarentegen zo kort mogelijk voor kerstmis.
Dat is echt iets 'van vroeger': wakker gemaakt worden om middernacht op 24 december om naar de kerstboom te kijken die op miraculeuze wijze in huis was gekomen, versierd en van brandende echte kaarsjes was voorzien. Een onuitwisbare en heel dierbare herinnering die ik ook voor mijn eigen zoons lang levend heb gehouden.
Maar dat is nog niet alles: wáár halen we hem, en hoe komen we daar zonder auto?
De tuincentra waren door hun exorbitante prijzen afgevallen, en de dichtstbijzijnde straatverkoper vroeg voor een beetje boom ook een absurd hoog bedrag - zelfs de gewone Servische spar (die boom met fijne naalden en de lekkerste geur) viel buiten de prijzen.
Toch bleek de aanschaf van 'de boom' dit jaar niet moeilijk: de Nordmann spar van precies de juiste hoogte en breedte stond bij de kerstbomenboer op de brug over de Singelgracht ons op te wachten, en mocht voor een behapbare prijs mee naar huis (hij werd tegen een kleine bijbetaling zelfs thuisgebracht!).
We haalden de 1,5 kuub (!) dozen met versiering uit de berging, kwamen bezweet maar zegevierend uit de strijd met het overdreven stevig bevestigde kruis onderaan de stam en slaagden erin om de boom bijna zonder moeite en vloeken in de voet te bevestigen. Wat rest is bepalen welke kant de mooiste is, en dan kan het grote versierwerk beginnen.
Het openen van de dozen is altijd weer een verrassing: wat erop staat zit er meestal allang niet meer in. 
Fijn om ze terug te zien, de eenhoorn, het hoofd van de de duivel, het gehavende hoofd van de kerstman, de rode maansikkel, Simon's leeuw, het slapende poesje, kikkers, vissen, olifantjes, beertjes, een prachtig nijlpaard, cadeautje van Didi, klokjes, trompetjes, het mannetje op ski's, de dennenappeltjes en andere glimmend-glazen dingetjes en niet te vergeten de vogeltjes, een doorlopend verzamelproject van M en mij samen. We hebben ze in de meest uiteenlopende materialen - zonder de vogeltjes is onze kerstboom niet compleet. Wij hebben trouwens een uitzonderlijk eclectische kerstboom met die davidssterren, een houten paashaasje en natuurlijk de kerstballen in alle kleuren, soorten en maten om de boze geesten buiten de deur te houden.
Na een middag werken staat de boom nu te stralen in de kamer. Kleurrijk (wij doen niet aan monochrome kerstversiering), vol (ja, echt vól) en behangen met oude en nieuwe herinneringen en bijbehorende verhalen. Mijn zorgvuldig geconserveerde restje rode papieren slinger - 30 centimeter, meer is 't niet - dat al vanaf mijn vroegste jeugd in de boom hangt, heeft samen met een kleine, van ouderdom zwart geworden glazen kerstbal en een paar vintage glazen paddestoeltjes met verroest klemmechaniek, een ereplaats, net als de beeldige barokke velours-met-kralen ballen van M, die mooi zichtbaar op ooghoogte hangen.
M heeft haar eigen wijze om de lampjes zo in de boom te hangen dat ze er over 3 weken gemakkelijk weer uit kunnen. Ik frommelde écht glaswol-engelenhaar om de lampjes - dat geeft fijn diffuus licht -, M hing de lametta - de enige echte stanniollametta die zo mooi zwaar hangt - sliertje voor sliertje aan de takken, net zo zorgvuldig als ze ze uit de vorige kerstboom verzamelde. Het zijn zuinig bewaarde collector's items die zelfs op Marktplaats gezocht worden. En tot slot kreeg de boom een oplossing van suikerwater in de voet - dat schijnt hem wat langer fris te houden.
Of dat gaat werken zullen we zien, maar hoe dan ook: onze feestboom blijft staan tot 2 januari. Daarna mag-ie weer weg, en ook dat is een mooi moment!
