Bij het zien van een doormidden gesneden sinaasappel loopt het water me in de mond, onweerstaanbaar! Maar dat is niet altijd zo geweest: als klein kind kon ik sinaasappel niet eten zonder de suikerpot binnen handbereik. Ik moffelde zelfs wel eens partjes sinaasappel tussen de boeken in de boekenkast. Jaren geleden vond ik een verdroogde restant, compleet met een restje grijsgroene schimmelkleur, terug op een boek dat uit mijn ouderlijk huis in mijn collectie terecht was gekomen. Ik vergaf mezelf alsnog, want wat waren die vruchten toen afschuwelijk zuur!
Maar de tijden zijn veranderd: in ons huis is het hele jaar door een assortiment citrusfruit te vinden. Eind januari is er keus in overvloed: gewone, bloed- en bittere sinaasappelen (voor marmelade!), rode en gele grapefruits, gewone en persmandarijnen, satsuma’s, clementines, pomelo’s, mineola’s, gele en bergamotcitroenen en limoenen. In ons dagelijkse glas vitamine C gaat sowieso grapefruit, sinaasappel en citroen, en liefst ook bloedsinaasappel - van zo’n glas sap met de kleur van de opgaande zon worden we zó blij!
Maar er zijn nog zoveel meer citrusvruchten! Op Wikipedia vond ik een lijst met maar liefst 48 soorten. Klik en ga je verbazen...
De hand van de Boeddha-citroen is de meest afwijkende, maar de citruskaviaar kan er ook wat van. Die heeft de vorm van een augurk maar onder schil zit een hele lading sapcelletjes, in kleur variërend van wit tot dieprood. Heel af en toe zie ik ze in een buitenlands kookprogramma voorbijkomen, maar ze worden zeker ook in Nederland geïmporteerd, dus de groothandel zal ze af en toe wel hebben. (Niemand van mijn culicolllega's heeft ooit citruskaviaar gegeten, dus we zijn allemaal erg nieuwsgierig naar smaak, mondgevoel en mogelijkheden. Een proef-opstelling staat in de steigers.)
Bergamotcitroenen, een echt seizoensproduct en pas sinds een paar jaar in Nederland te vinden, had ik een paar weken geleden bij Ecoplaza op de kop getikt, zonder duidelijk plan wat ik ermee zou gaan doen (voor wie geen idee heeft hoe een bergamot smaakt: denk echt goede Earl Grey thee). Op mijn verjaardag kreeg mijn oogst, dank zij vriendin Didi, gezelschap en lagen 10 geurige, bleekgeelgroene vruchten op een schaal te wachten op hun lot.
Ik verwerkte ze tot Boozy bergamot lemon curd - Ik denk dat je het als bergamotcitroen slechter kunt treffen...
- 6 - 8 groene bergamots
- 200 g suiker
- 4 kakelverse biologische eieren
- 75 g koude roomboter in blokjes
- 1 el limoncello
- Rasp de schil van de bergamots - voorzichtig, de schil is dun en er komt gemakkelijk wit mee
- Pers de vruchten uit, je hebt 2,5 dl nodig (als je tekort komt kun je aanvullen met gewoon citroensap)
- Klop de eieren en suiker los, voeg sap en raspsel toe
- Klop au bain Marie het mengsel tot het gebonden is
- Klop beetje bij beetje de blokjes boter erdoor en als laatste de limoncello
- Zet de pan met het curdmengsel in een schaal met water en ijsblokjes en laat onder af en toe omroeren afkoelen
- Deze hoeveelheid is voldoende voor 2 Bonne Maman jampotten - bewaar de curd in de koelkast en wacht niet te lang met opeten!
