Ze zijn getrouwd, mijn zoon Jacob en zijn grote liefde Jing, op 20 juli 2012, het jaar van de draak, volgens de Chinese horoscoop een geluksjaar. De datum was met zorg gekozen: Jings ouders zijn 30 jaar geleden op dezelfde dag getrouwd.
Het Chinese huwelijk is op 28 september in Jings geboorteplaats Guilin, en ook de keuze voor deze dag is niet toevallig: het is van de beste dagen in de maand september.
Maar goed:eerst werd er voor de Nederlandse wet getrouwd. In Amsterdam, in het bijzijn van een klein gezelschap van familie en dierbare vrienden.
De handtekening is gezet!
Jings ouders tekenen
De eerste felicitaties
De taart
De trouwambtenaar was voortreffelijk geïnstrueerd door de kinderen, en ze kweet zich even voortreffelijk van haar taak om al die informatie in een leuk, persoonlijk verhaal te verwerken in een mix van Nederlands en Engels.
Een Chinese vriend van Jing simultaantolkte voor Jings ouders zodat die niets van de vele mooie, lieve en warme woorden zouden missen.
Knap trouwens dat de ambtenaar erin slaagde om het hele verhaal in 30 minuten af te werken zonder ons ook maar één moment het gevoel te geven dat haast geboden was.
Het is wel wat, je zoon het jawoord horen geven, en het enorme geluk van Jing en hem samen. Tranen van geluk en blijdschap waren er, ook bij mij, en een dag later vooral ook een smile die niet van mijn kaken te branden is.
Na het rondje feliciteren ging het gezelschap aan boord van de 'Mona Lisa', een salonbootje van Rederij het Smidtje. Met voldoende rokers om ook het achterdek te vullen paste het precies. De rondvaart van anderhalf uur ging regelmatig buiten de bekendere vaarroutes door Amsterdam, zodat het ook verrassend was voor de Amsterdammers. Grappig trouwens hoeveel plekken die we passeerden voetstappen dragen uit mijn vroeger - de Raamstraat waar mijn grootouders woonden, de Keizersgracht, mijn laatste woonplek alleen, de Binnenkant, mijn eerste woonplek weer alleen, en aan de verhalen te horen kwamen niet alleen bij mij zulke herinneringen boven.
Er was sowieso afleiding genoeg, want er was taart, een echte roze bruidstaart 'fait maison', compleet met alle bijbehorende versierselen. Het was een idee van de vader van de bruidegom, mij de taart te laten maken. ''Tuurlijk doe ik dat, wat een geweldig plan!" was mijn antwoord. Maar van idee tot uitvoering was een traject op zich - lees maar in Bruidstaart met bruid en bruidegom.
Op de grote dag ging het enige kilo's zware, beeldige baksel stevig ingepakt in een grote sporttas tussen M en mij in mee naar het stadhuis. Aan boord was er net genoeg tijd om hem uit de vele beschermlagen folie te pellen vóór het bruidspaar, als laatsten, aan boord stapten. Familiefotograaf Peter, ook wel hoffotograaf genoemd omdat hij, als collega en vriend van vader Otto, bij de grote gebeurtenissen in de levens van de jongens aanwezig is, maakte foto's van het aansnijmoment.
Zo'n vaartochtje kan nog best avontuurlijk zijn, met hekgolven op het IJ en waterverkeersopstoppingen door rondvaartboten en een zwerm gehuurde fluisterbootjes op de grachten, maar tegen 1 uur arriveerden we dan toch bij restaurant Magnolia op de Hobbemakade waar we werden ontvangen met bubbels.
Mr. en mrs. Eerbeek-Zhang
Een voorproefje van het huwelijk dat eind september in China wordt gesloten: de tafelschikking. De familie aan één tafel, de rest van de gasten verdeeld over twee andere tafels. Met één verschil: hier spreekt aan de familietafel niet iedereen dezelfde taal, terwijl dat aan de andere tafels wel het geval was.
Natuurlijk werd er ook gespeecht, door broer Simon, door mij, door Otto en tot slot een dankwoord door Jacob, die dat deels in het Chinees deed, gericht aan zijn schoonouders.
En er was live muziek: het Robin Nolan Trio, als verrassing door vader Otto ingehuurd om een half uur Jacobs lievelingsmuziek te spelen, gypsy jazz. Een bijzonder cadeau omdat met die muziek een zeer geliefde dierbare overleden vriend van Jacob tóch aanwezig was. Ontroerend!
Moe maar gelukkig vertrok het nieuwbakken bruidspaar met de Chinese ouders aan het einde van de dag voor een lang weekend naar Parijs, ons achterlatend met een groot gevoel van tevredenheid en blijdschap.
En ik? Ik ben voortaan 'ma', en dat is voor mij allesbehalve gewoon, omdat mijn zoons me bijna altijd bij mijn voornaam noemen. Maar Jing noemt me nu 'ma', want zo hoort dat in het Chinees. Zal voor Jacob wel wennen zijn, want van hem wordt verwacht dat hij zijn schoonouders 'pa' en 'ma' noemt.
Apart wel dat die woorden kennelijk universeel zijn!