Wij houden van lekker eten, en vaker dan goed voor ons is zeggen we, als we weer eens niet kunnen stoppen: het is gewoon té lekker, en wij hebben altijd wel iets te vieren...
Maar nu moet dit zinnetje in de verleden tijd worden gezet, want begin mei hebben we het roer radicaal omgegooid, onze mind set veranderd, en zijn sindsdien aan de lijn. En met aanzienlijk succes, mag ik wel zeggen.
Het was een beslissing met grote uitdagingen, vooral omdat we besloten hadden om drastisch lowcarb te gaan, dus geen pasta, geen rijst, geen noedels, geen aardappels, geen bonen, geen zoete en hartige snaai, en ook geen brood, voor ons als broodliefhebbers een enorme verandering. En tijdens onze 17 dagen in mei en juni in kaas- en broodland Frankrijk was juist dát een grote uitdaging, die we, en dat zeg ik met trots, heel goed hebben doorstaan. Kleine beetjes van de grote verleiders zijn óók erg lekker, en de weegschaal was na thuiskomst heel vriendelijk voor ons allebei.
Dit eten we dus allemaal niet
Voor de omgeving, die ons kent als echte lekkerbekken, is het even wennen. Onze lieve vrienden M&LaKa verwenden ons met de overheerlijke kersenbonbons van Martinez… Verleiding in een pondsdoos, al valt het per kersenbonbon wel mee: 60 calorieën. Op ‘extra magere’ dagen nemen we er ééntje, en wat een heerlijkheid is dat dan!
Natuurlijk krijgen we heel vaak de vraag ‘Maar wat eten jullie dan wél?’
Om te beginnen maakt Marjon nu haar eigen granola voor door de volle Turkse yoghurt en eten we, als we samen ontbijten, één geroosterde speltboterham met boter met een zachtgekookt eitje erbij. Voor het avondeten zijn we samen op ontdekkingsreis gegaan door de Japanse keuken, en hebben daar nu ook Vietnamese en Chinese recepten aan toegevoegd. Lijnen is gewoon prima te doen als wát je eet smaak heeft. Dus geen kipfilet maar kippendijen, roergebakken groentes, en salades in de meest uiteenlopende vorm.
Het grootste probleem dat in dit kader moest worden opgelost: wát kan Marjon meenemen naar het werk? Lunch in de vorm van gevulde salades is makkelijk bedacht en te maken, maar voor een avonddienst, waar vaak weinig tijd is om rustig te eten, moest meer worden verzonnen, om van nachtdiensten nog maar te zwijgen. En dus maakt de blender overuren voor een grote variëteit aan smoothies, al of niet met wat yoghurt en biologische havervlokken erin, en vond ik, tijdens ons verblijf in Parijs bij onze vrienden Howard en Josh in een Frans boekje van Rachel Khoo, een recept voor een barre de muesli énergetique. Ik maakte een foto (niet wetend dat het onder de titel 'Muesli - ontbijt om van te smullen’ in 2010 in het Nederlands was verschenen), en ging thuis, na een bezoek aan de biologische supermarkt voor de benodigde vlokken, zaden en de notenkraam op de markt voor gedroogd fruit en noten, aan de slag.
Volgens Rachels recept heb je het volgende nodig:
- 270 g havervlokken
- 80 g gedroogde cranberries
- 30 g geconfijte gember, fijngehakt
- 20 g gemengde zaden
- 50 g pompoenpitten
- 50 g gehakte amandelen
- 2 el rietsuiker
- 120 g agavestroop
- 5 el zonnebloemolie
- Verwarm de oven voor op 175°
- Laat op niet te hoogvuur de suiker smelten in de agavestroop en olie
- Meng alle droge zaken door elkaar, roer er de suikerstroop door tot alles goed kleverig is
- Bekleed een rechthoekig bakblik met bakpapier, verdeel daarop het mengsel en druk het stevig aan
- Bak dit 20 - 30 minuten in de oven tot de bovenkant iets gekleurd is
- Laat een klein kwartiertje buiten de oven afkoelen en snijd de plak in stukken zolang die nog warm is
- Wikkel de repen in vetvrij papier en bewaar ze in een goed sluitende trommel (en meng het losse kruim dat overblijft door de granola…)
Als basis meer dan verrukkelijk, en alleszins voor eigen aanpassing vatbaar - ik gebruikte voor mijn laatste batch een 7-vlokkenmix, fijngesneden geconfijte sinaasappelschil, rozijnen, hennepzaad, zonnebloempitten, lijnzaad, pijnboompitjes, geraspte kokos en wat gedroogd rood fruit.