In het voorjaar van 1973 vond ik een studentenbaan als kleedster bij de Nederlandse Opera (toen nog Stichting). Het was hard werken, maar daar stond tegenover dat ik avond aan avond omringd werd met muziek, ook als ik even niets te doen had en met mijn studieboeken op de gang tentamens zat voor te bereiden.
In de eerste weken van januari 1974 vonden in Amsterdam en Den Haag de Monteverdi-weken plaats. Op het programma: L’Orfeo, II combattimento di Tancredi e Clorinda, II ballo dell’ingrate, Vespro della Beata Vergine, een concert geheel gevuld met madrigalen, een gedeelte uit Lamento d’Arianne, en L'Incoronazione di Poppea. Eerlijkheid gebiedt: mijn geheugen is wel goed, maar ik herinnerde me niet alle voorstellingen. Gelukkig vond ik het overzicht van het festival in een artikel van Ernst Vermeulen in Ons Erfdeel.
21 januari 1974
Het was in ieder opzicht onvergetelijk, niet alleen omdat ik kennis maakte met de muziek van Claudio Monteverdi en daarin een van mijn favoriete componisten leerde kennen, maar ook omdat ik, op de dag voor mijn 27e verjaardag, mocht invallen voor een ziekgeworden figurant in L’Incoronazione di Poppea. Ik werd in een waanzinnig mooi kostuum van zijdebrokaat gekleed, compleet met reusachtige, met kant afgewerkte neepjeskraag en een riante crinoline en mocht tijdens de Sinfonia het toneel van de Stadsschouwburg op. Zo onderdeel te mogen zijn, hoe bescheiden ook, van die waanzinnig mooie productie, was een extra verjaarscadeautje!
Alle producties in het Monteverdi-Festival werden ontworpen en geregiseerd door de Italiaan Filippo Sanjust (1925-1992). Diens barokke weelderigheid werd prachtig begeleid door Gustav Leonhardt met het Leonhardt Consort.
Maar het was toch vooral de muziek die me greep, zo vol emoties, zo vol leven en zeggingskracht, zo sensueel soms, het was liefde op het eerste gehoor, en die liefde is nog net zo krachtig als veertig jaar geleden bij de eerste kennismaking.
Die herinneringen kwamen in volle hevigheid terug toen Mezzo.tv 'Pur ti miro, pur ti godo’, het slotduet van ‘Poppea’ uitzond.
Countertenor Claudio Cavina dirigeert het Oudemuziekensemble La Venexiana.
De regie is van Paola Reggiani, Emanuela Galli is Poppea en Roberta Mameli zingt Nerone. Oude muziek, moderne regie, en súpersexy! Wat een stem teweeg kan brengen...