Sinds mijn zoons volwassen zijn is pakjesavond van onze kalender verdwenen. Veel verder dan speculaasjes, een ferme zak strooigoed en de jaarlijkse chocoladeletter kom ik al jaren niet meer. En eerlijk gezegd mis ik Sinterklaasavond niet echt - toen ik klein was werd er meestal helemaal niets aan gedaan, mijn eerste pakjesavond als student is in mijn geheugen gegrift door het onsterfelijke poëem 'En hier is dan voor Raya, een fijn stukje Maya' (een jaar later in ander gezelschap vervolgd met 'En hier is voor Raya, een klein stukje kijk zelf maar'). De jongens zijn evenmin opgegroeid met een fanatiek aangehangen Sinterklaastraditie, en zo verdween pakjesavond geleidelijk uit beeld.
Maar pakjesavond is terug, en wel als Antipakjesavond, in 2011 onder de naam Nationale AntiPakjesAvond bedacht en georganiseerd door lieve collega en vriendin Karin Luiten. Vorig jaar veranderde de naam in AntiPakjesAvond 2012, op de sociale media afgekort tot #APA12. Het wekt dus geen verbazing dat na het succes van de vorige twee edities er een vervolg werd aangekondigd. Terwijl ik dit schrijf leggen ca. 30 hobbychefs de laatste hand aan de voorbereidingen voor APA13, want op zondag 1 december gaan om 12 uur de deuren van restaurant Fifteen open voor een hopelijk talrijk publiek die alle zoete en hartige heerlijkheden komen proeven en kopen.
Marjon en ik doen uiteraard ook weer mee. Dit keer niet met zoetigheid maar met vier hartige spreads op basis van peulvruchten. En dat kwam zo…
Wakker worden met in het hoofd dat ene miniblikje linzen in de voorraadkast (wat kapucijners bleken te zijn) als basis voor een borrelhapje, want vriendin Geertje kwam eten, en alleen chips is ook weer zo weinig. Samen met Delia's Cheat, het Kenwoodkeukmachientje van miniformaat, en olijfolie, knoflook en feta en wat smaakgevers stond er binnen een kwartier iets verrukkelijks op tafel. Een blijvertje, concludeerden we in koor.
En met zóveel bonen en peulvruchten in blik, pot en gedroogd in zak en pak was het hek van de dam, en zo reizen we morgenochtend af met Indiaas gekruide spread van masoor dal (rode linzen), Koerdische hoemmoes van dubbelgeroosterde kikkererwten, Italiaanse spread van fagioli bianchi di Spagna (op z'n Holland pronkbonen genaamd), en dan die oerhollandse kapucijners, die het wonderwel bleken kunnen vinden met Turkse schapenfeta
Spread the beans - Kapucijners
- 1 grote pot jonge kapucijners
- koolzaadolie (maar zonnebloemolie kan ook)
- 150 g echte feta, Griekse of Turkse zonder koemelk
- 2 tenen knoflook, geraspt
- wittewijnazijn
- paprikapoeder
- peterselie
- zout & versgemalen peper
- Spoel de bonen af in een zeef en laat ze uitlekken
- Maal de bonen in de keukenmachine met wat water tot een heel dikke massa
- Schenk met draaiende motor zoveel olie erbij tot de massa glad en soepel wordt
- Verbrokkel de feta en doe die samen met de geraspte knoflook, paprikapoeder en peterselie bij de bonenpasta en meng alles goed - de massa zal steeds gladder worden
- Breng op smaak met 2 eetlepels wittewijnazijn en zout en peper, en voeg eventueel extra water toe als de massa nog te dik is, maar pas op: het is geen dip maar een spread!
- En dat eet je met crackers, geroosterd stokbrood, geroosterde pita, net wat je inhuis hebt of lekker vindt