Terwijl ik dit schrijf, op de ochtend van 22 maart, is Brussel, heel Brussel, het doelwit van terrorisme. De luchthaven, metrostations, vreselijke beelden op televisie, en het nieuws is niet bij te houden.
In Brussel zagen we vorige week bij alle openbare gebouwen soldaten met geweren. Nu geldt in België alarmfase 4, en de stad is in complete lock-down. Zes soldaten stonden voor de ingang van de vertrekhal van Zaventem toen daar de bommen ontploften. Wat moet je anders...
In Nederland ‘wordt nu gedacht over een aanpassing van het alarmniveau’, en worden extra beveiligingsmaatregelen aangekondigd.
Het helpt niet, het heeft geen effect, tegen guerrilla valt niet te vechten.
We kunnen alleen maar voorzichtig zijn en altijd een afscheidskus geven - in deze wereld weet je niet of het niet de allerlaatste zal zijn.
AFSCHEID
Zul je voorzichtig zijn?
Ik weet wel dat je maar een boodschap doet
hier om de hoek
en dat je niet gekleed bent voor een lange reis.
Je kus is licht,
je blik gerust
en vredig zijn je hand en voet.
Maar achter deze hoek
een werelddeel,
achter dit ogenblik
een zee van tijd.
Zul je voorzichtig zijn?
uit: 'Oogappel' (1986) van Adriaan Morriën (1912-2002)
Het kleine plaatje vond ik op de Facebook-pagina van Josee Voormans, oud-collega en medeslavist.