LICHANSKY LIKES

Sommige uitnodigingen zijn nog nét iets specialer dan sommige andere, zoals bijvoorbeeld die we kregen van onze dierbare vriendin Mariëlla voor een 'eet- en drinkfeestje chez moi.'

'Geen cadeautjes, alsjeblieft', het stond er echt. De aanleiding voor het partijtje, daar wilde ze het maar niet over hebben, maar het ging (natuurlijk) om haar verjaardag - wij zijn ook niet gek!

En ja, inderdaad, ze ging op de luie toer door haar genodigden te vragen om zelf iets te eten of te drinken mee te nemen, 'vooral omdat ik het leuk vind als er voor mij gekookt wordt en dat gebeurt op deze manier volop. Heerlijk!'
Wat we mee zouden nemen moest voor vier personen zijn, en de strenge doch rechtvaardige gastvrouw voegde eraan toe dat degenen die met z'n tweeën zouden komen dus allebei iets moesten meebrengen.

Het resultaat van deze invitatie was een grote hoeveelheid zeer verschillende hapjes (alles moest staande genuttigd kunnen worden, was ook een verzoek), stuk voor stuk met liefde en zorg bereid. Het paste maar nét op Mariëlla's toch niet bepaald kleine eettafel, maar dat probleem loste zich vanzelf op want de familie en vrienden lieten het zich goed smaken. Het margarita-ijs waarmee @eetschrijver Gerrit Jan Groothede culinair Nederland aan het veroveren is en dat in het verjaarsgezelschap zijn roem al voorutgesneld was, diende als toetje.
Wat daar allemaal in gaat - het is per slot van rekening een commercieel, zij het behoorlijk exclusief, product geworden - blijft een goed bewaard geheim, maar de recepten van de andere hapjes, snackjes, zoetjes en zoutjes hebben wij allemaal van harte afgestaan. 

Ikzelf wil graag nog eens die verrukkelijke carpaccio van gemarineerde bietjes met munt maken, de bijzondere muffins met 99% cacao en gedroogde habaneropepers, of die geurige lamstajine, en het stoofvocht ervan opdeppen met een van de zelfgebakken broden. 
Ik geloof dat er ook wel belangstelling is voor de tomatentaart die wij meebrachten. Onze tweede bijdrage was het gekoelde raapsteelsoepje waarover ik al eerder schreef.
Het tomatentaartrecept bestaat uit vier onderdelen: het voorbereiden van de tomaatjes, het deeg, de vulling en het afbakken.

Tomatentaart: de tomaatjes

• leg 1 kg  doormidden gesneden mini-romaatjes met de snijkant omhoog op een met aluminiumfolie beklede bakplaat. Leg er fijngesneden tijm, rozemarijn en in dunne plakjes gesneden knoflook op en bestrooi met grof zeezout (of vlokjes citroenzout - heerlijk!) en bedruppel met olijfolie. Laat de tomaatjes 1,5 uur bij 150 graden half indrogen.

Tomatentaart: het deeg

• Maak in de keukenmachine een stevig deeg van 190 g bloem, 60 g fijngemalen parmezaanse kaas, 1 el Provençaalse kruiden, 1 tl zout, 125 g koude boter en koud water. Zodra het deeg 'pakt', niet verder mixen. Druk het deeg uit tot een dikke ronde plak en laat 30 minuten in de koelkast rusten.
  
  

Tomatentaart: de vulling

• Klop 2 eieren los met 2 dl slagroom en 2 el crème fraîche, klop er 50 g gemalen parmezaanse kaas, een greepje zout en ruim versgemalen peper door. Roer er tot snot fijngesneden groene kruiden door (peterselie, bieslook, basilicum, oregano, geheel naar beschikbaarheid en eigen smaak). Je kunt het vocht van de tomaatjes desgewenst als extra smaakje toevoegen.
  
  

Tomatentaart: het bakken

• Rol het deeg uit, leg het in een quichevorm van 26 cm, prik bodem en wanden in met een vork en bak de taart 'blind' (een laag bonen op een stuk bakpapier, zodat er geen luchtbubbels ontstaan): 15 minuten bij 190 graden. Haal de steunvullig eruit en verdeel 2 el parmezaanse kaas vermengd met 1 el bloem op de bodem. Verdeel de afgekoelde tomaatjes op de bodem, schenk de vulling erover en strooi nog wat parmezaanse kaas er bovenop. Bak de taart in 30 minuten bij 190 graden tot de bovenkant heel licht gekleurd is en de vulling gestold.

Ervaringsweetje: de taart is de volgende dag weliswaar niet meer zo krokant, maar de smaak is nóg lekkerder!

Mariëlla is thee-sommelier en de uitvindster van de enige echte vegetarische oester. Overbodig te zeggen dat ze een geweldige kok is en dat haar website daar een prachtig beeld van geeft!

 

Een kookboek, om precies te zijn, en wie mijn kookboekenkast wel eens met eigen ogen heeft gezien, weet dat het besluit om zo'n zoekactie te starten niet overhaast genomen mag worden. 

Het kwam allemaal door de foodswap, een leuk initiatief van Esmée (@Esfactory). Het is een soort semi-anonieme uitruil van zelfgemaakt en gekocht leuks en lekkers op eetgebied. Ik besloot een deel van mijn zuurdesem af te staan, en bedacht me dat ik met de rest wel eens iets anders wilde doen dan het overheerlijke, van @Levinebaktbrood geleerde zadenbrood dat ik al een paar keer had gebakken.
Maar wáár was toch dat éne broodboek… zilvergrijze slappe kaft, te groot voor een gewone boekenplank, geen idee meer van de exacte titel en heel lang niet meer in handen gehad. Spoorloos, in elk geval op de plekken waar ik het verwachtte te vinden.

En zo zat ik op mijn vrije vrijdag in wat wij 'de bibliotheek' noemen de onderste boekenplanken uit te mesten, in de vaste overtuiging dat dat buitenmodel boek daar dus móest staan. Nou, mooi niet dus.

Volgende stap: twitter. Behulpzame tweeps genoeg (bedankt, iedereen!), maar wat ik bedoelde was er niet bij. Het is natuurlijk ook geen doen om een boek te zoeken waarvan niet eens de ttitel bekend is. Ik ben hierdoor wél te weten gekomen dat vriendin @fonnetje in 1984 een boek over brood heeft gemaakt 'Broodvariaties'. Toch es naar vragen…Ondertussen had ik google erbijgehaald, via vrije associatie auteursnamen gevonden en een titel die wel eens de juiste zou kunnen zijn, en opeens: bingo! 

Een plaatje van de kaft in google/images leidde naar marktplaats.nl. Tegelijkertijd kwam via het onvolprezen twitter de tip om ook eens op boekwinkeltjes.nl te zoeken, en met de inmiddels gevonden auteursnaam had ik ook daar meteen beet. En De Slegte, filiaal Leeuwarden, heeft nog tweedehands één exemplaar van 'Het Broodmachine bakboek', geschreven door Jennie Shapter. Het probleem is nu: waar zal ik het bestellen.

Die beslissing werd nog lastiger toen bleek dat er inmiddels een verzameluitgave is die 'De Broodbijbel' heet, Jennie Shapters 'Het Broodmachine bakboek' en 'Brood' van Christine Ingram en Jennie Shapter in één band, en dat voor het luttele bedrag van nog geen 10 euri!Maar goed, dat zuurdesem staat dus in de koelkast alweer grote trek te hebben in een nieuw rondje voeding. En eigenlijk wil ik dit keer wat sneller klaar zijn, en de broodmachine gebruiken, en goede raad kost dus minstens € 9,95!

Ik ga maar eens experimenteren. Wie weet lukt het om met succes een zuurdesembroodje met walnoten te bakken in de broodmachine!
Wish me luck...

Dit is het bakplan:

220 ml lauw water
5 gram walnootolie
125 gram zuurdesem
350 g gebuilde tarwebloem
5 gram zout
5 gram suiker
5 gram droge gist
100 g gehakte walnoten

In deze volgorde in de vorm, stand 'normaal', en bij het piepje gaan de walnoten erbij.
Als het lukt komt er een foto, uiteraard!