Het lekkere leven
Ananaskokostaart, een experiment
De mandarijnencake versie Marjon
Marjon heeft, sinds ze zich heeft onpopt tot een ware Mina Bakgraag, een lievelingsrecept dat ze tegenwoordig ook op bestelling maakt voor verjaardagen binnen de familie en vriendenkring. Het is de natte Mandarijnencake uit het onvolprezen Handboek Oven van vriendin en kookschrijfster Karin Luiten. Zolang er mandarijnen te koop zijn, uiteraard, en als het mandarijnenseizoen ten einde loopt zijn er nog mineola's, maar als díe er ook niet meer zijn, wat dan? Wachten tot de herfst, of toch iets anders verzinnen?
Mij leek het wel een leuke uitdaging om op basis van Karins lukt-altijdrecept een totaal andere smaakrichting in te slaan en bedacht me dat de basisingrediënten misschien best te vervangen zouden zijn. En zo verzon ik een ananaskokostaart. Het amandelmeel werd gemalen kokos, in plaats van mandarijnen nam ik verse ananas, en voor wat extra frisheid voegde ik geraspte limoenschil en limoensap toe.
Onder het toeziend oog van Marjon ging ik aan de slag, en zij constateerde, op basis van ervaring, al snel dat het deeg wel wat natter was dan in de oorspronkelijke versie, en zelfs zo veel natter dat er vocht uit de springvorm droop toen die eenmaal in de oven stond… Razendsnel ging het deeg in de keukenmachine om er zonder klontvorming gewone bloem doorheen te mengen, daarna ging het in een vorm met vaste bodem en begon het grote afwachten.
Een tijdlang gebeurde er niets, maar opeens leek het deeg aan de rand van de vorm toch echt iets op te komen, en na ruim een half uur bleek de ananaskokostaart prachtig bruin en gaar te zijn geworden. De mandarijnencake wordt ruim bedropen met een citrusstroopje, ik gebruikte het ingekookte vocht uit een blikje ananas (bij ontstentenis van ananassap) en het sap van een limoen om de gare cake mee te bestrijken.
Het oordeel van het tweevrouwsproefpanel: heerlijk luchtig en vrij zoet, mag wel iets rinser, maar het experiment is geslaagd. De ananaskokostaart is een blijvertje!
Van zulke kleuren krijg je toch meteen trek!
- 1 rijpe ananas
- 200 g gemalen kokos
- 6 eetlepels tarwebloem
- 1 opgehoopte theelepel bakpoeder
- 1 grote limoen, schil afgeraspt en vrucht uitgeperst
- 1 theelepel vanille-extract (zien onder voor het recept om dat zelf te maken)
- 5 eieren
- 200 gram suiker
- Voor het stroopje:
- sap van 1 limoen
- opgevangen sap van ananas en 1 dl ananassap uit een pak
- 2 eetlepels suiker
- Maak de ananas schoon in een ruime schaal - ik gebruik daarvoor de ananasschiller op het plaatje - en vang het sap op.
- Gebruik van de ontstane ananasringen ca. 300 gram, bewaar de rest.
- Snijd de ananasringen in stukjes en doe die in een pan met een klein laagje water, zet het vuur uit zodra het water kookt en laat afkoelen tot lauw.
- Maal in de keukenmachine de (goed uitgelekte) ananasstukjes tot puree.
- Voeg kokos, bloem, bakpoeder, limoenrasp, de helft van het limoensap en het vanille-extract toe en mix tot een dikke massa.
- Klop de eieren met suiker tot stevig lichtgeel schuim, spatel hier het ananaskokosmengsel door.
- Doe het deeg over in een met boter ingevette, met bloem bestoven vorm met vaste bodem en bak de taart in ca. 40 minuten bij 180 graden mooi bruin en gaar - een eringestoken satéprikker moet er droog uitkomen.
- Maak tijdens het bakken een stroopje van ananassap, suiker en limoensap
- Bestrijk de taart direct uit de oven met het stroopje en laat afkoelen.
- Wie wil kan er wat drooggeroosterde kokos overheen strooien.
Toch is dit niet het definitieve recept: de volgende keer ga ik de ananas niet koken maar roosteren op de grillpan.
Tip: schraap met een lepel de binnenkant van de ananasschil uit, hier komt nog veel vocht sap uit!