Horecafferinnetjes op stap

Vorig jaar was ik met mijn vriendin Didi van madeinspain.nl naar de Horecava - een heel gezellig uitstapje was dat, met veel pret en proeven van natjes en droogjes. Alleszins voor herhaling vatbaar, vonden wij, dus zo gezegd zo gedaan.
Stipt om 11 uur op woensdag 11 januari sloten we achteraan in de rij bij ingang K van de RAI, nadat we vriendin M. hadden uitgewoven die bij het zien van de snel groeiende mensenmenigte de moed in de vermoeide schoenen was gezonken. Voorzien van identiteitsbewijs met naam, functie en barcode en een rood RAI-stempeltje op de linkerhand (voor het geval we het pand voor eventjes zouden willen verlaten) betraden we de heilige hallen van het consumentisme, door mijn gewaardeerde vriendin F. ook wel de 'walmendehorecaffersfrietkermis' genoemd. 

Het fijne van de Horecava is dat je als 'gewoon mens' de meeste afdelingen met een gerust hart kunt laten voor wat ze zijn. Leuk is het vooral op de 'Markt', daar ben je al gauw een paar uur zoet, en daar heb je ook de meeste kans op noviteiten te stuiten. Na de gezelligheid bij Jonah Freud in de stand van kookboekhandel.nl vooraan in hal 3 stortten we ons in het krijgsgewoel. Hapje hier, slokje daar, wijn proeven bij de Kweker, een onvolprezen garnalenkroketje van Cas Spijkers, heerlijke fenegriek-walnootkaas van Landgoed Mariënwaerdt, een wedstrijdje honingtomaatjes proeven (verloren!) en meer van zulk zorgeloos maar niet echte innovatief fijns. Oh ja, brood, met name van de 'ambachtelijke' soort, en macarons zijn nog steeds 'hot', evenals ijs, en dat vooral in nogal aparte smaakcombinaties als limoen-groene thee en sinaasappel-peper. 

We waren natuurlijk vooral nieuwsgierig naar wat we nog niet kenden, zoals 'coconut water' in pakjes, volgens de vertegenwoordiger nu al een hit in het energievretende uitgaanscircuit vanwege de natuurlijke isotone eigenschappen. Interessant om te proeven, maar wat ons betreft geen omfietsdrankje. Wél echt nieuwsgierig werden we van wat, een beetje onbeholpen, omschreven wordt als 'etherische oliën kristallen'. Fraaie doosjes met het groene Franse AB-logo (biologisch) met daarin kleine plastic flesjes met kristalletjes. De geur van de kristallen is omgekeerd evenredig aan de explosie van smaak die zelfs een paar korreltjes veroorzaken. Dat wordt experimenteren met het bekende 'tussen duim en wijsvinger' - volgens de verpakking staat die hoeveelheid gelijk aan 3/4 van de smaak uit de schil van bijv. een citrusvrucht. Spannend!

Er waren meer mooie, gekke, bijzondere en opmerkelijke dingen die ons opvielen: de prachtige presentatie van O-Original Water (die voor de gelegenheid een succesvolle samenwerking was aangegaan met Koppert Cress), bladerdeeg aan de meter, een groot gezelschap Chinese dames en heren die zich de kunst van het broodvlechten lieten uitleggen, een verdwaalde duif bij een homarium, elektrische gardes maatje reus, een redelijk aanbod biologisch/duurzaam/fair trade, het logo van Womitex dat, nogal onhandig, gedeeltelijk werd afgedekt door twee heren in gesprek waardoor de W als V in beeld kwam, de in ijs gevangen vissen van de Makro, de van de rest van de beurs afgescheiden mannenverzamelplaats Proeven met Proost, door mij oneerbiedig het 'biergetto' genoemd, en natuurlijk de stappenteller van horecapersoneelgezondheidsvoorvechter Nationale Nederlanden. 

Dat apparaatje kregen we halverwege de beurs in de hand gedrukt, zodat Didi, toen we, op weg naar buiten, nog even uitbliezen op de stand van de Kookboekhandel, kon afklokken op bijna 4000 stappen. Je moet er niet aan denken hoeveel het er zouden zijn geweest als we álle hallen zouden hebben gedaan. Doen we dát gewoon volgend jaar, dan is er wéér een Horecava!