Ik hád al een (kook)boek...

Mijn collectie kookboeken heb ik nooit geteld, maar op haar hoogtepunt telde ze zeker 25 meter. Na meerdere drastische uitdunningen en grootmoedig wegschenken is daarvan ongeveer de helft overgebleven, en nog staan er meerdere planken dubbel. Maar kookboeken zijn gewoon té leuk, en helemaal als ze door dierbare vrienden worden geschreven, zodat de afspraak om nu toch écht geen kookboeken meer te kopen, is blijven steken in goede voornemens. Waarbij moet worden gezegd dat, sinds Marjon, mijn ‘parter in life, kitchen&crime’ ook is gaan koken, worden de nieuwe aanwinsten goed gebruikt. Zo kregen onlangs 'Plenty More' (de nieuwe ‘Ottolenghi’), Fuchsia Dunlops ‘Every grain of rice’ (oer- en oorspronkelijk Chinees) en het 1,5 kilo wegende, door Pishpesh Pant geschreven standaardwerk 'India Kookboek’ een vaste plek in de rij kookboeken-die-voor-het-grijpen-staan. Voorlopig kunnen we voort. Dàchten we...

Maar toen kwam op de Faceboekpagina van De Kookboek Handel onderstaand bericht voorbij: ‘maandag 6 oktober kookt restaurant Honey & co, vanwege het verschijnen van de Nederlandse vertaling van hun boek, 1 x in Amsterdam.  Jullie kunnen daarbij zijn. Voor € 37,50 pp een viergangen diner en de mogelijkheid om met een gesigneerd boek onder de arm te vertrekken.’ 

Honey & Co? Nooit van gehoord, maar omdat we al zo lang braaf zijn met eten, besloten Marjon en ik om aan te schuiven. En daar hebben we geen moment spijt van, ook al is het kookboek van het Londense restaurant Honey & Co, door het veelvuldig gebruik van zetmeelhoudende zaken, voor vasthoudende lowcarbers als wij momenteel niet echt geschikt. Inspirerend zijn de gerechten van het Israëlische echtpaar Sarit Packer en Itamar Srulovich zeker, en daarvan kregen we tijdens dat kennismakingsetentje bij  Teun Eat, Drink & Sleep een uiterst smakelijk voorproefje.

In bijna 300 pagina’s neemt 'Honey & Co' je mee door de veelzijdige keuken van het Midden-Oosten, een gebied dat voor deze gelegenheid grenzen noch vijandschappen kent. Het boek begint met een groot aantal ‘mezze', koude voorgerechten waarvan we onder meer de Marokkaanse worteltjes en de komkommers in het zuur proefden. Na de broodrecepten voor bij de mezze volgen salades (die met rode biet in een rozen-walnootdressing staat me, op titel alleen al, bijzonder aan). Om te koken zijn er lichte maaltijden met vis, kip, lams- en rundvlees. Dat je ook van alles kunt vullen is te vinden in het hoofdstuk 'Balletjes & zo’, van gevulde sardientjes tot idem paprika’s en van  Marokkaanse gehaktballetjes in saus tot met gedroogde zure kersen en lamsgehakt gevulde grote ‘ravioli’.  Tijdens het diner aten we ‘lamsshoarma’, een stoofpotje van met baharat gekruide lamsschouder - in het boek is het te vinden onder Slow cooking. Overigens verklaren de schrijvers zelf dat ‘shoarma’ altijd van of met lamsvlees gemaakt wordt, en zetten dat boven het recept voor ’shoarma’ van bloemkool. 

Absolute topper op het diner was de Cheesecake met feta en honing en een kadaifi-bodem (op de foto met verse oregano gegarneerd), een verrukkelijke combinatie van zoete honingstroop, roomkaas met feta erdoor, op een bodem van in de oven met boter en suiker knapperig gebakken Turks draadjesdeeg. Wees gewaarschuwd:  gevaarlijk-verslavend lekker!
Het recept, zelfs door Sharit en Itamar als 'bewerkelijk, ingewikkeld, ambitieus en zeker niet stressvrij' omschreven, staat in het boek. 

Het kleine bloemkooltje dat toevallig is huis was, werd door Marjon tot voornoemde ‘shoarma’ verwerkt, en mán, was dat verrukkelijk!

Sarit Packer en Itamar Srulovich: Honey & Co. Ons eten uit het Midden-Oosten
Kosmos Uitgevers, Utrecht/Antwerpen, 2014
ISBN: 9781444754674
€ 24,99

In het Engels is Honey & Co ook als e-book verkrijgbaar.