'Een luchtdrukgigant met Siberische allures bevindt zich thans boven het noorden van Europees Rusland' schrijft weerspecialist Jan Visser vandaag op zijn website. Zijn NOS-collegaweerpresentator Gerrit Hiemstra twitterde eerder vanavond 'Het is buiten al duidelijk kouder. Oostenwind trekt ook wat aan. Het gaat beginnen. Buitenkraan net afgesloten. Laat het nu maar komen!' en weerdame Helga van Leur twiteert De Pers: 'De echte winter breekt volgende week vrijwel zeker aan.' Maar ook twittert ze: 'We krijgen golf kou, maar de kans officieel een koudegolf is nog niet groot' maar linkt ondertussen wel naar tips wat te doen bij koud weer.
De operatoren, modellen, pluimen en andere oerbetrouwbare weersvoorspelmiddelen zijn het over één ding eens: er komt een februariwintertje, maar hoe koud en hoe lang en of de ijsmeesters al uit het vet gehaald moeten worden, dat moeten we afwachten.
Voor de zekerheid heb ik maar wel vast de zoutvoorraad in de schepbakken op onze galerij gecontroleerd en vastgesteld dat die voor het zoveelste jaar op rij niet zijn bijgevuld. Dat wordt zoutklandizie voor de kleine buurtsuper om de hoek - de lol van schaatsen naar de lift op 5 hoog is zwaar overschat.
En wij maar denken dat de eind vorig jaar voorspelde horrorwinter Nederland niet zou aandoen… Mooi niet dus: 'De kou komt eraan! Winter is onderweg, haal de schaatsen maar uit het vet! Meteoconsult voorspelt dat de winter onderweg is vanuit het oosten van Europa. Het gaat het vriezen en de temperaturen komen overdag niet boven het vriespunt uit. 's Nachts kan het zelfs wel -15 worden. Het ijs zal snel groeien en naar verwachting kan er geschaatst worden." Daarentegen beweert de Enkhuizer Almanak: 'Februari 2012: Geen standvastig winterweer.'
Ik ga het wel merken - maar de dikke handschoenen, warme petten en dassen mogen wel alvast uit de mottenballen. En wat helemaal fijn is: ik heb eindelijk een excuus om mijn all-time favoriete wintertoetje te maken: de legendarische Oostenrijkse Kaiserschmarrn!
Het recept is voldoende voor een nagerecht voor 3 personen (maar M. en ik hadden er met ons tweeën totaal geen moeite mee…)
- 3 grote biologische eieren
- 100 g bloem
- 1 el lichte rietsuiker
- 1 tl vanille-extract
- 1/8 l volle melk
- 100 g boter
- 1 pot frambozenjam van goede kwaliteit (bv. die van RaspberryMaxx)
- 2 tl poedersuiker
- snuf zout
- Splits de eieren
- Klop de dooiers met bloem, rietsuiker, vanille-extract en melk tot een vrij dik beslag, laat dit een uur rusten
- Klop de witten stijf met poedersuiker en zout
- Spatel de witten door het beslag
- Verhit de helft van de boter in een grote koekenpan, schep de helft van het beslag in de pan en laat de pannenkoek op halfhoog vuur stollen, keer voorzichtig om ook de andere kant licht te kleuren en houd hem apart. Bak de rest van het beslag op dezelfde manier
- Trek de pannenkoeken met twee vorken in stukjes, doe die terug in de pan en schep even om
- Schep de jam erop en laat al omscheppend op hoog vuur smelten
- Meteen opeten!
Op!
Ik ben opgegroeid met deze onweerstaanbare caloriënbom, maar weet pas sinds vandaag dat er een grappig, naar alle waarschijnlijkheid geheel apocrief verhaal zit aan de naam. Kennelijk bestond er al zoiets als een in stukjes gescheurde omelet - Schmarrn (het woord betekent zoiets als 'flauwekul'). Franz Joseph I (1830-1916), de laatste Oostenrijkse keizer, was er dol op. De hofkok wilde aan het vorstelijke toetje een mooiere naam geven, noemde het Käser Schmarrn, van de kaasmaker, wat de keizer verstond als Kaiserschmarrn.
Quatsch dus, maar wel onweerstaanbaar lekker!